tytuł honorowy

См. также в других словарях:

• honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… …   Słownik języka polskiego

• tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… …   Słownik języka polskiego

• tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• członek honorowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} tytuł nadawany osobom wybitnym, zasłużonym, przyjmowanym do jakiegoś stowarzyszenia, organizacji w uznaniu zasług i osiągnięć; także: osoba mająca taki tytuł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadawać komuś tytuł członka honorowego.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• archidiakon — m IV, DB. a, Ms. archidiakonnie; lm M. owie a. i, DB. ów «w kościele katolickim: dawniej zwierzchnik części diecezji, obecnie tytuł honorowy i liturgiczny, także duchowny noszący ten tytuł» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• bazylika — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bazylikaice {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} typ kościoła wielonawowego z nawą główną wyższą i szerszą od naw bocznych {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ekscelencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak ż IIa, lm D. ekscelencjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} tytuł honorowy stosowany podczas zwracania się do wysokich urzędników państwowych (np. ambasadorów) i biskupów Kościoła katolickiego; także osoba, której… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• eminencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak ż IIa, lm D. eminencjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim: tytuł honorowy przysługujący kardynałom; także: osoba nosząca ten tytuł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybył Jego Eminencja. Wasza Eminencja… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• archimandryta — m odm. jak ż IV, CMs. archimandrytaycie; lm M. archimandrytayci, DB. archimandrytatów «przełożony klasztoru w kościołach wschodnich; także tytuł honorowy» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• chorąży — m odm. jak przym.; lm M. chorążyżowie, DB. chorążyżych 1. «ten, kto nosi chorągiew na jakichś uroczystościach» Chorąży szkolny, kościelny. Chorąży cechu albo cechowy. przen. «propagator jakichś idei; przywódca, obrońca» Chorąży postępu. 2.… …   Słownik języka polskiego

• hodża — m odm. jak ż II, DCMs. hodżadży; lm M. hodżadżowie, DB. hodżadżów «nauczyciel, duchowny muzułmański; także tytuł honorowy: pan, mistrz» ‹osm. tur. z pers.› …   Słownik języka polskiego